Ο Τσακ Σούμερ παραδίδεται στην Άκρα Αριστερά

Τι θέλει λοιπόν ο Δημοκρατικός από τη Νέα Υόρκη; Ελπίζει ότι ένας διαφορετικός Ισραηλινός Πρωθυπουργός θα προωθούσε μια λύση δύο κρατών, όπως αυτή που αντιστάθηκε ο κ. Νετανιάχου. Αυτό αντανακλά την πολιτική νεύρωση που αναπτύσσεται μεταξύ των Δημοκρατικών, οι οποίοι επιθυμούν κάποιο deus ex machina να επιτρέψει στο Ισραήλ να «κερ&de…  lta;ίσει» τον πόλεμο κατά της Χαμάς με τρόπο που θα ελαχιστοποιούσε την οργή της αντι-ισραηλινής αριστεράς στις ΗΠΑ. και η παρέμβαση του κ. Schumer μπορεί να έχει μπούμερανγκ στο Ισραήλ, όπου καταγγέλθηκε σθεναρά την Πέμπτη ως ανεπιθύμητη παρέμβαση. Δεν είναι προφανές ότι κάποιος Ισραηλινός πολιτικός θα έσπευδε μετά τις 7 Οκτωβρίου να διαπραγματευτεί με τους Παλαιστίνιους για ένα κράτος, εκτός εάν ή μέχρι να ηττηθεί η Χαμάς στη Γάζα—τουλάχιστον. Η ιδέα ότι το Ισραήλ είναι το εμπόδιο για την ειρήνη στη Μέση Ανατολή, αντί του ιρανικού καθεστώτος να χρηματοδοτεί πληρεξούσιους τρομοκρατίας σε όλη την περιοχή, είναι τόσο αφελής που ταιριάζει περισσότερο σε ένα σαλόνι σχολής παρά στο πάτωμα της Γερουσίας. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η παράδοση του ίδιου του κ. Σούμερ. Αντί να καθησυχάζει την αντι-ισραηλινή αριστερά στο κόμμα του, αυτός και ο Πρόεδρος Μπάιντεν θα έπρεπε να προσπαθήσουν να τους ηγηθούν. Το πρώτο μισό της ομιλίας του κ. Schumer εξέθεσε σε μεγάλο βαθμό τους λόγους για τους οποίους η φιλία με το Ισραήλ παραμένει προς το εθνικό συμφέρον της Αμερικής και τι διακυβεύεται για το Ισραήλ στον πόλεμο του. Όσο αχαρακτηριστικό θα ήταν για τον κ. Σούμερ, θα ήταν καλύτερο για τη χώρα του, το κόμμα του, το Ισραήλ και τη φήμη του να το άφηνε έτσι και να σταματήσει να μιλάει.